Tην 1η Μαρτίου του 2007, στις 7 π.μ., η κατάληψη Ungdomshuset δέχτηκε επίθεση της αστυνομίας με τη συνδρομή ειδικών "αντι"τρομοκρατικών δυνάμεων, με αποτέλεσμα τη βίαιη εκκένωσή της. Η κατασταλτική επιχείρηση επαπειλούνταν εδώ και μήνες, μετά από τελεσίδικη δικαστική απόφαση στις 28/8/2006 που αναγνώριζε ως νέους νόμιμους ιδιοκτήτες του κτιρίου τη φασιστική χριστιανική σέχτα Faderhuset. Κατά την εκκένωση του κτιρίου συνελήφθησαν 20 περίπου άτομα που βρίσκονταν στο σπίτι, ενώ δημιουργήθηκε αστυνομικός κλοιός σε ακτίνα 50 μέτρων από την κατάληψη, αποκλείοντας κάθε πρόσβαση. Από τις πρώτες στιγμές της εκκένωσης, αναρχικοί, αντιεξουσιαστές, αυτόνομοι, νεολαίοι, ντόπιοι και διεθνείς αλληλέγγυοι -που όλο το τελευταίο διάστημα συμμετείχαν στις μαζικές και πολύμορφες εκδηλώσεις αλληλεγγύης στην κατάληψη- βγήκαν στους δρόμους της Κοπεγχάγης εκφράζοντας την οργή τους απέναντι στην επιθετικότητα της κερδοσκοπίας και της καταστολής. Απέναντι στην επίθεση σε έναν ελεύθερο χώρο συνάντησης, ζύμωσης, πολιτικής και πολιτιστικής έκφρασης που εδώ και 24 χρόνια αποτελεί ζωντανό σημείο αναφοράς για τα πιο ανήσυχα και ανυπότακτα στοιχεία της πόλης. Συγκεντρώσεις, στήσιμο οδοφραγμάτων, συγκρούσεις με την αστυνομία από εκατοντάδες ανθρώπους, τόσο στην αποκλεισμένη περιοχή γύρω από την κατάληψη όσο και σε ολόκληρη την Κοπεγχάγη, συνθέτουν την ατμόσφαιρα εξέγερσης που άρχισε να επικρατεί στην πόλη αμέσως μετά την εκκένωση του σπιτιού.Στις 5 το απόγευμα περίπου 1.500 άτομα που συγκεντρώθηκαν σε κοντινή απόσταση από το Ungdomshuset δέχτηκαν την επίθεση της αστυνομίας, διασπάστηκαν σε μικρότερες ομάδες, και ξέσπασαν νέες σφοδρές συγκρούσεις με τις μονάδες καταστολής. Η αστυνομία έπνιξε την πόλη στα δακρυγόνα και προχώρησε σε δεκάδες συλλήψεις -160 άτομα μέχρι τα μεσάνυχτα της 1ης Μάρτη- επιχειρώντας να αντιμετωπίσει την εκρηκτική αντίδραση των καταληψιών και των αλληλέγγυων, χωρίς όμως να τα καταφέρει αφού οι συγκρούσεις συνεχίζονταν μέχρι αργά τη νύχτα και είχαν εξαπλωθεί σε μεγάλο μέρος της πόλης.
Μετά τις συγκρούσεις που ξέσπασαν στις 16 Δεκέμβρη 2006 όταν η αστυνομία επιτέθηκε άγρια σε διαδήλωση 1.500 καταληψιών και αλληλέγγυων -διαδήλωση η οποία γινόταν στα πλαίσια ενός πολυήμερου εκδηλώσεων αντίστασης στην καταστολή της κατάληψης με σύνθημα "η τελειωτική μάχη για το Ungdomshuset"- οι πολιτικοί επιχείρησαν να προσεγγίσουν ξανά τους καταληψίες με στόχο την εκτόνωση της κατάστασης και την εύρεση μιας συμβιβαστικής λύσης. Έτσι στα τέλη Γενάρη η δήμαρχος της Κοπεγχάγης συνέστησε στους καταληψίες την αγορά ενός νέου κτιρίου με τα χρήματα που είχε συγκεντρώσει η οργάνωση Jagtvej 69 (οργάνωση αποτελούμενη από παλιούς καταληψίες και υποστηρικτές της κατάληψης) για την εξαγορά του παρόντος κτιρίου από τη Faderhuset.
Να θυμίσουμε ότι η χριστιανική σέχτα είχε αρνηθεί κατ' επανάληψη να πουλήσει το κτίριο. Οι καταληψίες απέρριψαν την πρόταση της δημάρχου απαντώντας πως δεν θα μετακινηθούν σε άλλο χώρο παρά μόνο αν ισχύσουν οι ίδιοι όροι με τους οποίους είχε παραχωρηθεί από το δήμο, μετά από δυναμικές κινητοποιήσεις μηνών, το Ungdomshuset στην πρώτη γενιά των καταληψιών του κτιρίου, το 1982: συνάπτοντας δηλαδή ένα απαραβίαστο συμβόλαιο σύμφωνα με το οποίο ο δήμος θα διαθέτει ένα χώρο δωρεάν, για πάντα. Κι ενώ στις αρχές του Φλεβάρη είχε αρχίσει να συγκεντρώνεται μεγάλος αριθμός αστυνομικών στην Κοπεγχάγη, προμηνύοντας ουσιαστικά την επιχείρηση εκκένωσης, στις 20 Φλεβάρη πραγματοποιήθηκε η οριστική συνάντηση ανάμεσα στους καταληψίες και το δημοτικό συμβούλιο, κατά την οποία οι καταληψίες αρνήθηκαν και πάλι την πρόταση αγοράς νέου σπιτιού ενώ οι πολιτικοί απέρριψαν τις απαιτήσεις των καταληψιών.
Με την κατάρρευση των διαπραγματεύσεων η επικείμενη εκκένωση ήταν πια ζήτημα χρόνου... Μια μέρα μόλις πριν την εκκένωση του σπιτιού, στις 28 Φλεβάρη, οι καταληψίες απηύθυναν διεθνές μήνυμα για εγρήγορση των αλληλέγγυων απέναντι σε επαπειλούμενο κατασταλτικό χτύπημα του σπιτιού:
Παραμένουμε δυνατοί και με το ηθικό ψηλά, παρά τις πιέσεις της τρέχουσας κατάστασης. Οι πολιτικές διαπραγματεύσεις κατέρρευσαν τη στιγμή που το δημοτικό συμβούλιο αρνήθηκε τις απαιτήσεις μας κι εμείς απορρίψαμε τη θλιβερή προσφορά τους. Τους τελευταίους μήνες έχει εκφραστεί μια αστείρευτη δύναμη και το επίπεδο δραστηριοποίησης μέσα και γύρω από το σπίτι δεν έχει υπάρξει ποτέ τόσο υψηλό όσο τώρα. Αυτό οφείλεται στη μαζική τοπική και διεθνή υποστήριξη που λάβαμε.
Οι καρδιές μας ζεσταίνονται από τα νέα των δράσεων αλληλεγγύης στη Δανία, τη Ρωσία, τη Λιθουανία, την Πολωνία, την Ιαπωνία, την Αυστραλία, τον Καναδά, τις ΗΠΑ, τη Γερμανία, τη Σουηδία, τη Γαλλία, την Ελβετία, την Αυστρία, την Ελλάδα, την Ιρλανδία, την Αγγλία, την Ισπανία, τη Νορβηγία, τη Φινλανδία, την Ολλανδία και αλλού. Απευθύνουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ για όλες τις δράσεις που έγιναν από τόσους πολλούς. Εσείς είστε ο λόγος που το Ungdomshuset εξακολουθεί να υπάρχει σαν ενεργός, αυτόνομος, ελεύθερος χώρος.
Το Ungdomshuset (σπίτι νεολαίας) είναι ένας πολιτικός και πολιτιστικός χώρος που δημιουργήθηκε το 1982 στην Κοπεγχάγη όταν ο δήμος αναγκάστηκε να παραχωρήσει το κτίριο της οδού Jagtvej 69 στο καταληψιακό κίνημα, μετά από 2 χρόνια μαζικών καταλήψεων με σκοπό τη δημιουργία ενός αυτοοργανωμένου κέντρου νεολαίας. Το 1996 ο δήμος βρίσκει την αφορμή, με μια φωτιά που ξέσπασε στον 1ο όροφο του κτιρίου, να ασκήσει μια σειρά από πιέσεις στους καταληψίες με στόχο την εκδίωξή τους και αφού αποτυγχάνει προχωρά στην πώληση του χώρου το 1999.
Οι νέοι ιδιοκτήτες -μια χριστιανική σέχτα- ασκούν διώξεις σε βάρος της κατάληψης με σκοπό την εκκένωση του κτιρίου. Παράλληλα ξεκινά μια καμπάνια αλληλεγγύης από την πλευρά του Ungdomshuset με μεγάλη απήχηση στην ανυπότακτη νεολαία της Κοπεγχάγης.
Στις μητροπόλεις της Ευρώπης-φυλακή, τα αφεντικά επιχειρούν να πνίξουν κάθε φωνή που αντιμάχεται την εξουσία τους, ενώ ο πολιτισμός της εμπορευματοποίησης τείνει να αλώσει κάθε κομμάτι γης. Μέσα σε αυτή την ασφυκτική πραγματικότητα, οι κατειλημμένοι κοινωνικοπολιτικοί χώροι ως ορατά σημεία αντίστασης, ως φορείς έμπρακτης απαξίωσης του κόσμου της εξουσίας, του κέρδους, της ιδιοκτησίας, της διαμεσολάβησης των κοινωνικών αναγκών, βρίσκονται αντιμέτωποι με την επιθετικότητα της καταστολής και της κερδοσκοπικής εκμετάλλευσης.
Από την κατάληψη της Λέλας Καραγιάννη 37 στην Αθήνα -έναν κοινωνικοπολιτικό χώρο συνδεδεμένο άμεσα εδώ και 19 χρόνια με τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, που αντλεί από τον ευρύτερο χώρο της αντίστασης στο κράτος και τα αφεντικά και συνεισφέρει σε αυτόν όσο είναι δυνατό• αλλά και ένα χώρο που αποτελεί στόχο τόσο του κράτους και των παρακρατικών όσο και αρπακτικών που ορέγονται την κερδοσκοπική του εκμετάλλευση- εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους καταληψίες της Ungdomshuset που μάχονται ενάντια στην καταστολή. Απέναντι στις κατασταλτικές επιχειρήσεις ενάντια στους κατειλημμένους χώρους αντίστασης και την προσπάθεια τρομοκράτησης όσων αντιστέκονται, ορθώνεται το ανυπότακτο πνεύμα της εξέγερσης και της αλληλεγγύης.
Στην Αθήνα, στην Κοπεγχάγη και παντού, στα πλαίσια του ευρύτερου αγώνα για έναν ελεύθερο κόσμο χωρίς κράτη και αφεντικά, χωρίς καταπίεση και εκμετάλλευση, η μόνη προοπτική που αναγνωρίζουμε στους αυτοοργανωμένους συλλογικούς χώρους αντίστασης είναι αυτή της εξάπλωσής τους.
ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ!
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΗΨΙΩΝ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ
ΑΠΟ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ 1η ΜΑΡΤΗ ΣΤΗΝ ΚΟΠΕΓΧΑΓΗ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ!
Πρωτοβουλία συντρόφων και συντροφισσών
από το κατειλημμένο έδαφος της Λ. Καραγιάννη 37
