Eίμαστε τρομοκρατες σε μια ευνομούμενη πολιτεια..Ομως..
Τι ειναι αυτο που τρομοκρατει τον λαο;Μην ειναι οι μισθοι πεινας, οι ανυπαρκτες συνταξεις, η ακρίβεια;Το χρέος που κατάσχει το βιός;Η εφορια που εισβάλλει σε κάθε σπιτικό; Ο καιάδας του περιθωρίου για τους αναπήρους και τους αδυνάτους;Μην είναι ο μπάτσος που πουλά την ηρωίνη ή που σκοτώνει τον διαδηλωτή, το μετανάστη;Μην είναι οι δρόμοι καρμανιόλες;Οι ρεμούλες των εργοληπτών;Των εφοπλιστών οι σκυλοπνίχτες; Οι κεφαλαιοκράτες με τα κάτεργα τις απολύσεις τα εργατικά ατυχήματα;Μην είναι η τυφλή και διεφθαρμένη δικαιοσύνη; Ο επίορκος γιατρός; Ο πουλημένος δημοσιογράφος; Ο ξενόδουλος στρατηγός; Ο ραγιάς πολιτικός;
μηπως δεν ειναι αυτο που συσσωμοι οσοι ευθυνονται για αυτα, ονομαζουν με εμια φωνη τρομοκρατια;
Είμαστε τρομοκράτες σ ενα δημοκρατικο σύστημα. Όμως.....
Η καταστολή και οι τρομονόμοι, οι πολιτικοί κρατουμενοι αντάμα με το <>, η λεηλασία του δημοσίου χρήματος και οι παγκόσμιες φιέστες, ο στρατός στους δρόμους, οι κάμερες και τα δακρυγόνα, οι πολιτικές δίκες, τα ειδικά κελλιά εξοντωσης, τα βασανιστηρια, το ευρωπαικο ενταλμα συλληψης και εκδοσης υποπτων, το βιοφακελλωμα, η παντοδυναμια πανω απο κάθε νόμο και ηθική της αστυνομίας, η ποινική δίωξη των χρηστών, των αστεγων, των αποκληρων, η γκετοποίηση όσων δεν έχουν στον ήλιο μοίρα στο όνομα μιας καθαρής κοινωνίας, τι άλλο συνθέτουν , αν οχι μια βαθειά ριζωμένη χούντα; Τι δείχνουν, αν όχι την παρακμή και τα αδιέξοδα του συστήματος, που αγωνίζεται με κάθε μέσο και κάθε τρόπο να επιβιώσει;
Είμαστε τρομοκράτες σε μια ανεξάρτητη χώρα. 'Ομως....
Γιατί να προσφύγει στη βία ο καθε επίβουλος οταν κυβερνάνε εφιάλτες; Σε μια χώρα που παραδίνεται καθημερινά.
Υπακούει δουλικά στις εντολές της Ευρώπης, υποτάσσεται στις προσταγές των ΗΠΑ, υποχωρεί στις απαιτήσεις των γειτόνων. Με μια ανεξάρτητη οικονομία που το ενα απαγορεύεται απο την ΕΕ , το άλλο αντιτίθεται στις επιταγές της παγκόσμιας τράπεζας, το τριτο επιβάλλεται απο το ΔΝΤ. Σε μια χώρα κυρίαρχη , που αποδυναμώνει ή καταστρέφει μόνη της απο την βιομηχανική μέχρι και αυτή την πρωτογενή παραγωγή. Χωρίς βομβαρδισμούς κατεδαφίζει, χωρίς εισβολή διασκορπίζει, χωρίς επέλαση υποχωρεί, χωρίς κατάκτηση υποκύπτει. Σηκώνει λευκή σημαία χωρίς να προηγηθεί πόλεμος. Παρατηρεί νωχελικά τις ήττες, ευχαριστώντας τους υπαίτιους. Χωρίς δισταγμό αποδέχεται εξευτελιστικές συμβάσεις, εκχωρεί εδάφη, βάσεις-ορμητήρια του εχθρού. Χωρίς ντροπή υπογράφει ατιμωτικές συμφωνίες , προσφέρει <> στη διεθνη οικονομική δικτακτορία. Χωρις να έχει, τέλος , άλλη επιλογή, συνάπτει δάνεια , υποδουλώνεται ολο και βαθύτερα, και οσο το φάσμα της γύμνιας της υπερχρέωσης σκιάζει το μέλλον μας , τοσο περισσότερο ο καθένας αισθάνεται στο πετσί του την κατόχη.
Είμαστε τρομοκράτες σ' έναν κόσμο με ειρήνη και ανασφάλεια. ΄Ομως.....
Οι αυτόκλητοι εγγυητές της ασφάλειας και απεσταλμένοι της ειρήνης έχουν αποφασίσει οτι μια στις τρείς χώρες στον κόσμο είναι παριές, χωρίς δικαίωμα στη ζωή. Ο άξονας του κακού που επιβουλεύεται την ευημερία της δύσης. Χώρες τρομοκράτες που συνθλίβουν με ανθρωπιστικούς βομβαρδισμούς, θα υποταχθούν με προληπτικούς πολέμους για χάρη της ρωμαικής ειρήνης και της ασφάλειας του κέρδους αυτών που θέλουν να ελέγχουν ή να καταστρέφουν , να θέσουν υπο την κυριαρχία τους, απο το κάθε κινούμενο ηλεκτρόνιο μέχρι και τα άστρα και το διάστημα, απο το DNA φυτών και ανθρώπων μέχρι το παγκόσμιο κλίμα , απο τους φυσικούς πόρους του πλανήτη μέχρι τις μύχιες σκέψεις μας.
΄Οσο για την ίδια την δύση ο όρος τρομοκράτης χαρακτηρίζει όλο και μεγαλύτερες κοινωνικές ομάδες, μέχρι να συμπεριλάβει τους πάντες. Στη δυτική ευρώπη , καιρό τώρα, οι διαδηλωτές ονομάζονται "προτρομοκρατες". Για κάποιους το επόμενο που μας περιμένει, ίσως είναι μια θέση στην εντατική.
