September 23, 2010

Για το άσυλο και όσα λέγονται περί “ασφαλών” επεισοδίων.

Μετά απο ώρες πανηγυρισμών των ειρηνοποιών και φιλήσυχων πολιτών που καμιά διάθεση αντίστασης δεν δείχνουν ενάντια στις κρατικές τακτικές, για ασφαλή έκθεση, για μπλοκάρισμα αντιεξουσιαστών, για την ξαφνική ικανότητα της αστυνομίας να περιφρουρεί τους ταραξίες….ήρθε η σύγκρουση….
Σύγκρουση που επέφερε την εισβολή-φαινόμενο γνωστό- στο άσυλο, μια σύλληψη, 20 προσαγωγές και πολλές συζητήσεις περί άρσης του ασύλου….Και να πάλι που οι φιλήσυχοι πολίτες, ξαφνικά απέκτησαν και άποψη…Άποψη δεν είναι κακό να έχεις..Είναι κακό όμως να έχεις άποψη που μάλιστα γενικεύεις και αφήνεις να αιωρούνται ψέμματα, μιας και η άποψη σου αφορά ένα θέμα που ποτέ δεν ασχολήθηκες με αυτό, ποτέ δεν ένοιωσες την ανάγκη να συμμετέχεις, ποτέ δεν κατάλαβες τον λόγο ύπαρξης του και ποτέ δεν πρόκειται να καταλάβεις επειδή είσαι μια ζωή αμίλητος και ακούνητος μπροστά σε όσα σημαδεύουν τη ζωή σου. Ετσι γενικέυεις την λάθος άποψη σου στο κοινωνικό σύνολο, που ακόμα και προκατελειμμένο να μην είναι, απο την άγνοια του πάνω στο θέμα και υποβοηθούμενο απο τους άσχετους και ψεύτικους, μάλλον επιλεκτικής μνήμης παραδειγματισμούς σου, θα τον κάνει να είναι.
Πιο συγκεκριμένα, παρακολουθούμε απο χτες, ένα μάτσο τυχάρπαστους πολίτες και μη, να εκφέρουν την πρωτάκουστη άποψη,(μέχρι τώρα μόνο μερικοί ηλίθιοι την εξέφραζαν), πως οι αναρχικοί εμφανίζονται και χτυπούν πάντα με τη συνοδεία ασύλου.
Μα καλά τόσο γρήγορα ξεχνάς ; Ή μήπως αρέσκεσαι και βολέυεσαι προεκλογικά να ρίχνεις την ευθύνη στο άσυλο ώστε να αποκρύψεις την αδυναμία της αστυνομίας, ώστε να μην εκτεθεί το κόμμα σου;
Για να βάλουμε μερικά πράγματα στη θέση τους αφου η μνήμη ορισμένων τους απατά…
Κατά την επίσκεψη Κλίντον στην Αθήνα, η πόλη μετατρέπεται σε κόλαση για την αστυνομία. Η δράση των αναρχικών πολύμορφη και συντονισμένη ακόμα και όταν χωρίζονται σε ομάδες και μεταφέρουν τη συγκρουσιακή δράση σε όλο το μήκος και το πλάτος της Πειραιώς. Χωρίς κανένα άσυλο οι εξεγερμένοι δίνουν ένα καλό μάθημα σε όσους προστατεύουν τους κρατιστές απο την οργή τους, εκτείθοντας ανεπανόρθωτα την…”υπόσταση” της Ελλ.αστυνομίας.
Το 2003 μια μέρα μετά απο συγκρούσεις σώμα με σώμα στη Χαλκιδική, οπου ούτε εκεί δεν υπάρχει άσυλο, η πορεία μέσα στο κέντρο της Πόλης συνοδευόμενη απο 2 μπλοκ οπου συμμετέχουν χιλιάδες αναρχικών-αντιεξουσιαστών συγκρούεται με δεκάδες διμοιρίες Ματ που διασκορπίζονται σε όλη την πόλη μετατρέποντας την Θεσσαλονίκη σε ένα απο τα μεγαλύτερα πεδία μάχης των τελευταίων χρόνων.
Με επιθέσεις στα Αστυνομικά Τμήματα, με αφορμή τον βασανισμό αφγανών μεταναστών στον Αγ.Παντελεήμονα, τον θάνατο του 20 χρονου Λεωνίδα Καλτσά στο ΑΤ στο Ιλίον, επιθέσεις στο ΑΤ της Καλλιδρομίου, του Ζωγράφου και τόσον άλλων περιπτώσεων που πλην της τελευταίας σε κανέναν δεν υπάρχει σε κοντινή απόσταση άσυλο.
Με μεγάλες συγκρούσεις στο ΕΚΦ όπου πάλι οι εξεγερμένοι συγκρούονται απο την Λεωφόρο Αλεξάνδρας, εξω απο την ΓΑΔΑ, στο Σύνταγμα μέχρι και το Θησείο, σε αντιπολεμικές πορείες γενικευμένα επεισόδια στο κέντρο και όχι και όχι σε χώρους άσυλου…..
Με επιθέσεις σε διμοιρίες των Ματ και απαλλοτροίωση εξοπλισμών στο κέντρο της Αθήνας, με συγκρούσεις στη χωματερή και με επιθέσεις στα κρατικά κοπρόσκυλα της ασφάλειας σε πολλές περιοχές της Αθήνας,με γεγονότα συγκρουσιακά τόσο στα Εξάρχεια μετά απο πορείες αντιφασιστικές…
Με τόσα και τόσα παραδείγματα και με με συγκρούσεις εκτός ασύλων και χώρους πανεπιστημιακούς, όσοι μερικοί ακόμα πιστεύουν πως οι αναρχικοί δρούν μόνο στα άσυλα μπορούν να χαρακτηριστούν και ως ηλίθιοι…..