Την Παρασκευή 16 Νοέμβρη δικηγόροι και αλληλέγγυοι/ες επισκέφθηκαν τον Στέλιο που βρίσκεται έγκλειστος στο Δαφνί επ’ αόριστο αν και υπάρχει απόφαση αποφυλάκισης του. Είναι αδύνατο να περιγραφούν τα συναισθήματα του Στέλιου όταν συνειδητοποίησε ότι δεν είναι μόνος του, ότι υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που δεν τον έχουν ξεχάσει, δεν τον έχουν ξεγράψει και βρίσκονται αλληλέγγυοι στο δικαίωμα του να είναι ελεύθερος. Αντιμέτωπος με αυτό το συναίσθημα της πλήρους έως τώρα απομόνωσης και σιωπής ένοιωσε την ανάγκη να γράψει για πρώτη φορά κάτι για την υπόθεση του.
Ακολουθεί το γράμμα του
16/11/2007
Είμαι ελεύθερος, είμαι αναρχικός.
Με κρατούν στο ψυχιατρείο Δαφνί μόνο και μόνο γιατί είμαι αναρχικός, όχι γιατί είμαι τρελός, για να μου σπάσουν το ηθικό και να απαρνηθώ τις σωστές αναρχικές ιδέες μου, δεν θα το κατορθώσουν όμως διότι κάθε μέρα που περνάει φανατίζομαι πιο πολύ στο αναρχισμό. Δεν θα καταφέρουν τίποτε οι διαχειριστές του καπιταλισμού Κόντης και Παρασχάκης γιατί το πάθος για τη λευτεριά είναι δυνατότερο από όλα τα κελιά.
Ζητώ κάθε αναρχικό αυτή την ώρα την κρίσιμη να σταθεί στο πλευρό μου γιατί διώκομαι όχι γιατί είμαι τρελός αλλά γιατί είμαι αναρχικός. Σύντροφοι και συντρόφισσες αναρχικοί και αναρχικές δε θα με κάψουν. Κάθε μέρα νοιώθω και πιο αναρχικός.
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς
Στέλιος Μαλινδρέτος
