September 23, 2010

‘Ολοι αύριο το πρωί στα δικαστήρια Ευελπίδων στις 9 η ώρα


Ήρθε η ώρα να αναμετρηθούμε ξανά λοιπόν με τους κρατιστές και τους έμμισθους υπαλλήλακους τους.Η υπόθεση γνωστή σε όλους μας..Οι 27 της Πάρνηθας κάνανε ότι θα έκανε όποιος έχει τσίπα επάνω του..Επίθεση στο Καζίνο των μεγαλοσυμφερόντων και της οικολογικής καταστροφής, ειδικά μετα τη νέα επέκταση του σε χώρους που εξαιρέθηκαν απο την “αναδάσωση” των κρατιστών.
Εμείς, φίλοι μας, σύντροφοι μας, εκείνη την Κυριακή στην Πάρνηθα,αυτοί που συνελήφθησαν, όσοι κατάφεραν να φύγουν, όσοι βρεθήκανε στα δικαστήρια να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους και όσοι αντιπαρατίθενται καθημερινά με τους κρατικούς μηχανισμούς, θα είμαστε και αύριο εκεί για να μην μείνει κανένας σύντροφος στα χέρια τους.
Σύρθηκαν, ξυλοκοπήθηκαν, βασανίστηκαν, εγκλωβίστηκαν με τη δικαστική ανοχή στα κρατικά μπουντρούμια, επειδή δεν ανέχτηκαν τα συμφέροντα να βιάσουν ακόμα μια φορά την καθημερινότητα μας στα γκριζαρισμένα κελιά μας και στην ήδη μολυσμένη πόλη που κινούμαστε. Τι πιο λογικό; Τι πιο ανθρώπινο;
Και όμως… Απέναντι τους βρήκαν δεκάδες ένστολους βασανιστές, μηχανόβιους καουμπόηδες της ομάδας Ζ, κλούβες έτοιμες για μια πραγματικά ζεστή φιλοξενία, ελικόπτερα να τους αναζητούν σε ότι πράσινο απέμεινε, και φυσικα…φυλήσυχους πολίτες, έτοιμος να συνεργαστούν με τις κρατικές ομάδες καταστολής, που σαν σύγχρονοι ταγματασφαλίτες καταδείκνυαν πιθανά μέρη όπου είχαν κρυφτεί οι 27.
Στην κρατική παραπληροφόρηση και προπαγάνδα, ότι ένα τσούρμο αλήτες πήγαν να “κάψουν” το Καζίνο, ότι χτυπούσαν αυτοκίνητα υπαλλήλων και γενικότερα “αθώων πολιτών”, απαντάμε με την συνεχή καθυστέρηση της έναρξης της δίκης,ωσπού να βρεθούν στοιχεία ενοχής για αυτά που εικάζοταν. Και φυσικά δεν βρέθηκαν, ούτε ίχνη εμπρηστικών μηχανισμών, ούτε τίποτα απο όσα ονειρεύονταν οι εξουσιαστές για να κάνουν ευκολότερο το έργο της προφυλάκισης των 27.
Δεν είμαστε ουτοπιστές και δεν περιμέναμε καμία αλληλεγγύη απο κανέναν τους!Απο κανέναν που κινητοποιήθηκε για μια εβδομάδα και μετά η οργή του πνίγηκε απο την καθημερινότητα του ή ισορρόπησε με λίγο χαβιάρι στο Προεδρικό Μέγαρο.
Η αλληλεγγύη είναι λέξη άγνωστη για αυτούς.
Σαν αναρχικοι-αντιεξουσιαστές, όλοι μας και ένας ένας πρέπει αναλογιζόμενοι ότι στη θέση του κάθε ενός απο τους 27, μπορεί να ήμασταν εμείς, ο αδερφός μας, ο κολλητός μας, ο διπλανός μας στις συγκρούσεις με το κράτος, αν δεν είναι ήδη!
Το πρωί στην Ευελπίδων οι κρατικοί σχηματισμοί πρέπει να δεχτούν ακόμα μια δυνατή γροθιά στο στομάχι, βάζοντας τέλος και σε αυτή την πιθανότητα τους να μην υπάρχει κόσμος στα δικαστήρια λόγω της ημερομηνίας.
Το πάθος για τη λευτεριά είναι δυνατότερο απο όλα τα κελιά!
Αθώοι και οι 27 και καμία περαιτέρω δίωξη.

“Αύριο θα μας ξαναβρούν μπροστά τους τα κοπρόσκυλα της φώτο”