September 23, 2010

Εσείς απο τα κάγκελα και εμείς απο τους δρόμους….

Xτες σε όλες τις πόλεις της χώρας όπου συντηρούνται τα σύγχρονα μεταμφιεσμένα εξοντωτήρια απο τους εξουσιαστές, οι εγκλωβισμένοι ένοιωσαν πως δεν είναι μόνοι τους σε αυτόν το ρόλο που τους επιφύλαξαν οι σωφρονιστές, και όλοι εμείς που δεν νοιώθουμε ελεύθεροι όσο υπάρχουν φυλακές, βρεθήκαμε δίπλα τους. Μπορεί τα σιδερόφραχτα τείχη να μας χώριζαν και οι ψηλοί τοίχοι να εμπόδιζαν πολλές φορές την οπτική επαφή ανάμεσα μας, όμως το πάθος των φωνών μας ενωνόταν πάνω απο τα μουντά προαύλια και οι υψωμένες γροθιές μας έδειχναν εκατέρωθεν την αγωνιστικότητα που δεν λυγίζει απο τα κρατικά τεχνάσματα……

Στον Κορυδαλλό πάνω απο 700 σύντροφοι με μια πορεία οπου συνεχώς οι συμμετέχοντες αυξάνονταν καθ’ όλο το μήκος της διαδρομής γεμάτοι αποφασ
ιστικότητα να φτάσουν όσο πιο κοντά γίνεται στους κρατούμενους, δεν σταματήθηκαν ούτε απο την προκλητική συμπεριφορά των γνωστών κοπρόσκυλων των ΜΑΤ ούτε πο τα τεχνάσματα που επιχείρησαν οι καθοδηγητές τους ώστε να μην φτάσει η πορεία σε τόσο κοντινή απόσταση από αυτήν που έφτασε. Με ρίψη χημικών και με τις γνωστές τακτικές εγκλωβισμού στα στενά, προσπάθησαν αλλά δεν τους βγήκε…Οι φωνές των κρατουμένων και οι επιδοκιμασίες απο τα προαύλια των φυλακών και απο τα κελιά ήταν τόσο δυνατές που δεν καλύπτονταν με τίποτα…..Και τίποτα δεν θα μας σταμάταγε, όπως και δεν μας σταμάτησε, ακόμα και όταν η πορεία έσπασε σε 2 κομμάτια… αλλά τα κοπρόσκυλα είχαν καταλάβει ότι δεν πηγαίναμε βόλτα ή εκδρομή και περιμένοντας σαφώς λιγότερο κόσμο απο αυτόν που βγήκε χτές στον δρόμο, είπαν να δοκιμάσουν τις νέες τους ανακαλύψεις χρωμοσφαιρών….
Αλλά η απάντηση μας ήταν αυτή που έπρεπε και σε αυτήν την περίπτωση και δυστυχώς για αυτούς μείνανε πάλι άπραγοι…..Τίποτα δεν θα μας σταματούσε στο να μην πλησιάσουμε τα υψωμένα χέρια που πρόβαλλαν πίσω απο τα κάγκελα…..


Στην Αλικαρνασσό οι 150 σύντροφοι που έφτασαν
στις φυλακές της πόλης, έσπασαν το κλίμα τρομοκρατίας που είχαν καλλιεργήσει τα τοπικά ΜΜΕ και παραμενοντας 2 ώρες φωνάζοντας συνθήματα και μοιράζοντας κείμενα, έκαναν τους κρατούμενους να χειροκροτούν και να ανεμίζουν σημαίες απο τα κελιά όπου κάποιοι τους στρίμωξανε να σωφρονιστούν. Με τηλεφωνική επικοινωνία με τον Γιάννη Δημητράκη που μετέφερε στους συγκεντρωμένους το κλίμα των φυλακών οι σύντροφοι αποχώρησαν αφού είχαν πρώτα σκορπίσει το άρωμα της ελευθερίας πάνω απο τα μουντά τειχία της φυλακής….

Στα Διαβατά 300 άτομα που συμμετείχαν στα καλέσματα και μετακινήθηκαν με κάθε μέσο ως εκεί, αντίκρυσαν κοκκινόμαυρες σημαίες να ανεμίζουν και τους κρατούμενους να τους περιμένουν πίσω απο τα κάγκελα….Με συνθήματα και με πολύ παλμό έδωσαν κουράγιο στους έγκλειστους και τους υπενθύμισαν με τον δικό μας τρόπο πως δεν είναι μόνοι και πως όσο υπάρχει καταπίεση και στέρηση ελευθεριών εμείς θα είμαστε εκεί !!


Στον Βόλο οι 80 σύντροφοι με μικροφωνική παρέμβαση έξω απο τις φυλακές της πόλης και με συνθήμτα και πορεία μέσα στην πόλη έδειξαν πως όπου υπάρχουν καταπιεσμένοι θα υπάρχουν και οι αλληλέγγυοι…

Στην Πάτρα οι 100 σύντροφοι που έφτασαν στις φυλακές αντίκρυσαν ένα θέαμα που κανείς δεν θα μπορούσε να μείνει ανέγγιχτος απο αυτές τις εικόνες…Κελία να φωτίζονται απο σεντόνια που καίγονται, σημαίες να ανεμίζουν απο τα κελιά και υψωμένες γροθιές με συνθήματα περίμεναν τους συντρόφους απο τους αγωνιζόμενους έγκλειστους που με αυτόν τον τρόπο απάντησαν στο κλίμα τρομοκράτησης που είχαν δεχτεί όλες τις προηγούμενες ημέρες….Με φωνές που προέτρεπαν τους συντρόφους να ξανάρθουνε οι κρατούμενοι έδειξαν πως η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας !

Χτες το μήνυμα έφτασε στα αυτιά όλων των ανθρωποφυλακών, απο την Κρήτη ως την Κομοτηνή πως ποτέ και κανείς που αδικείται και στερείται των στοιχειωδών δικαιωμάτων του, και προπάντων της ελευθερίας του, δεν θα ξεχαστεί απο εμάς και θα μας έχει πάντα αλληλέγγυους στον αγώνα του για ζωή !

ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ