Eμπρος για άγριες απεργίες!

Την ώρα αυτή τα λόγια μοιάζουν πειρττά…
‘Οσα κατακτήθηκαν εδώ και δεκαετίες μέσα απο αγώνες,

μάχες, απεργίες και κάθε λογής πάλη μπάινουν ξανά στο ζύγι για να κόψουν οι εξουσιαστές αυτά που τους εξυπηρετούν για να επιστρέψουμε όλοι μας σε ένα εργασιακό μεσαίωνα σε συνθήκες ορυχείου.Ζυγιάζεται ξανά ο ιδρώτας όλων και οι ψευτοαμοιβές που ρίχνουν τα αφεντικά στις μάζες προκειμένου όσοι λεηλάτησαν το αίμα μας μεταρέποντας το σε πλούτο τους να απαγκιστρωθούν απο το βάρος των ξενόφερτων πιστωτών που αιμοδηψείς προσέτρεξαν σε βοήθεια και παρουσιάστηκαν απο τα ΜΜΕ και τα τσιράκια των κρατιστών ώς η έσχατη λύση και ως ένας νέος οικονομικός Ερυθρός Σταυρός…
Τωρα πια που και ο τελευταίος καθηλωμένος στο σαλόνι του άνθρωπος βλέποντας τους δημοκράτες να βγάζουν ο ένας τα άπλυτα του άλλου στην φόρα καταλαβαίνει πόσο μαλάκας πιάστηκε επί δεκαετίες ψηφίζοντας τα κρατικά περιττώματα, τώρα εμείς οι αναρχικοί πρέπει ξανά να μπούμε στις κεφαλές των αγώνων, σε εργοστάσια και εταιρίες, δρώντας αλληλέγγυα και προπαγανδίζοντας τις ιδέες μας ξεβρακώνοντας τον ήδη μισοξεγυμνωμένο “σοσιαλισμό” τους, μαχόμενοι σε δρόμους και πεζοδρόμια….
‘Ολοι ξέρουμε πως κάποιοι πλούτισαν στις πλάτες μας και το φωνάζαμε χρόνια.

ΤΑ ΠΛΟΥΤΗ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΜΑΣ
ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΙΣΩ

Τώρα που η οργή ξεχύνεται στην κοινωνία και ήδη το πρώτο μέρος του συνθήματος μας είναι πλήρως αποδεκτό απο την κοινωνία στο χέρι μας είναι να τους αποτελειώσουμε κάνοντας πράξη και το δεύτερο μισό..
Την Πέμπτη πρέπει να μας νοιώσουν οι κρατικοσοσιαλιστοδημοκρατοδολοφονοι όπως δεν μας έχουν νοιώσει ποτέ..

Η οργή μας είναι ήδη αρκετή και φτάνει για να τους κάνει τα γόνατα να τρέμουνε…
Ολοι στους δρόμους !
Να θάψουμε τα αφεντικά κάτω απο τις στάχτες της οργής μας.