Κάτω ο κρατισμός – Ζήτω η αναρχία.
Για την επαίτειο του Πολυτεχνείου τι να πρωτοπεί κανείς…..Οι ταυτίσεις της χούντας όμως με την σημερινή “δημοκρατία” που επιβάλλουν, η σύγκριση των φασιστών τότε με τους “δημοκράτες” του σήμερα, τα σημερινα μπουντρούμια της “δημοκρατίας” με τα ξερονήσια και τους βασανισμούς των χουντικών, τα στρατιωτικά τσιράκια με τα σύγχρονα μεταλλαγμένα αστυνομικά σκουπίδια, είναι σίγουρο πως έχουν πολλά κοινά….Όσοι πίστεψαν στην ελευθερία μάλλον απογοητεύθηκαν…Οι καπελωτές σίγουρα κέρδισαν πολλά….Για αυτή την μέρα ξέρουμε όλοι πολλά και σίγουρα μπορεί κάποιος να γράφει ώρες….
Για την επαίτειο του Πολυτεχνείου τι να πρωτοπεί κανείς…..Οι ταυτίσεις της χούντας όμως με την σημερινή “δημοκρατία” που επιβάλλουν, η σύγκριση των φασιστών τότε με τους “δημοκράτες” του σήμερα, τα σημερινα μπουντρούμια της “δημοκρατίας” με τα ξερονήσια και τους βασανισμούς των χουντικών, τα στρατιωτικά τσιράκια με τα σύγχρονα μεταλλαγμένα αστυνομικά σκουπίδια, είναι σίγουρο πως έχουν πολλά κοινά….Όσοι πίστεψαν στην ελευθερία μάλλον απογοητεύθηκαν…Οι καπελωτές σίγουρα κέρδισαν πολλά….Για αυτή την μέρα ξέρουμε όλοι πολλά και σίγουρα μπορεί κάποιος να γράφει ώρες….
Για εμάς που αντιμαχόμαστε σε κάθε μορφή εξουσίας η σημερινή μέρα ο΄μως θυμίζει και κάτι ακόμα..Την εν ψυχρω ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ του 15χρονου Μιχάλη Καλτεζά απο το΄μπατσόσκυλο Μελίστα με μια σφαίρα στο κεφάλι στις 17 Νοεμβρίου 1985…Τον Μιχάλη που πάντα θα είναι δίπλα μας και αυτές οι νύχτες του ανήκουν..Για τους άλλους…;;
Μόνο ένα τραγούδι όμως που λέει πολλά για κάποιους, ας κάτσουν να σκεφτούν “κάποιοι” τι κατόρθωσαν περνώντας απο τις άγριες απεργίες και συγκρούσεις της μεταπολίτευσης, στον κοινοβουλευτισμό και στην εξέλιξη της “δημοκρατίας” έτσι όπως εφαρμόζεται σήμερα….
